Browsing tag: antybiotykooporność

ANTYBIOTYKOOPORNOŚĆ: PRZYCZYNY I KONSEKWENCJE

ANTIMICROBIAL RESISTANCE: CAUSES AND CONSEQUENCES
B. Mazińska, W. Hryniewicz

PDF

Streszczenie: Oporność na antybiotyki patogenów bakteryjnych (AMR) jest uważana za jedno z najpoważniejszych zagrożeń dla zdrowia publicznego o wymiarze globalnym. Celem publikacji jest analiza przyczyn i konsekwencji oporności na antybiotyki oraz działań, które należy podjąć w celu zmniejszenia tego zagrożenia. Nadużywanie i niewłaściwe stosowanie antybiotyków jest w dużej mierze odpowiedzialne za pojawienie się i rozprzestrzenienie się opornych patogenów. Występują one nie tylko u ludzi, zwierząt, roślin i środowisku. Innym czynnikiem, który przyczynia się do globalnego rozprzestrzeniania się opornych patogenów, są złe warunki sanitarne, spotykane głównie w krajach o niskim i średnim dochodzie. Rozprzestrzenianiu opornych szczepów sprzyjają niskiej jakości programy kontroli zakażeń jak też brak wdrożonych programów polityki antybiotykowej. Czynniki, które mają wpływ na wzrastającą oporność patogenów bakteryjnych to również ruchy ludności, turystyka, w tym medyczna, intensywna wymiana handlowa i zmiany klimatu. W publikacji omówiono konsekwencje AMR zarówno kliniczne, mikrobiologiczne, epidemiologiczne jak też ekonomiczne i psychologiczne. Na zakończenie przedstawiono wybrane dokumenty WHO i Unii Europejskiej leżące u podstaw programu „Jedno zdrowie”. Omówiono znaczenie w walce z AMR szeroko zakrojonych kampanii edukacyjnych skierowanych do lekarzy, decydentów medycznych i ogółu społeczeństwa, takich jak Europejski Dzień Wiedzy o Antybiotykach (EU) oraz Światowy Tydzień Wiedzy o Antybiotykach (WHO).
1. Wstęp. 2. Sytuacja epidemiologiczna oporności w Polsce na tle krajów Wspólnoty Europejskiej. 3. Przyczyny narastania i rozprzestrzeniania się zjawiska antybiotykooporności. 4. Konsekwencje narastającej lekooporności drobnoustrojów. 5. Jakie działania podjęto w walce z antybiotykoopornością i jakie są ich rezultaty? 6. Podsumowanie

Abstract: Antimicrobial resistance (AMR) is considered as one of the most important threats for public health with global dimensions. The aim of this paper is to analyze the causes and consequences of antimicrobial resistance and the actions which should be taken in order to reduce this threat. Overuse and misuse of antibiotics are believed to be responsible for the emergence of resistant pathogens. These occur not only in human medicine but also in veterinary medicine, animal husbandry and plant production. Another factor which contributes to the global spread of resistant pathogens is low sanitation, mainly encountered in low and middle income countries. However, low quality infection control programs and the lack of antibiotic stewardship programs also contribute to the dissemination of resistant
strains. Other factors which were shown to have impact are population movement, medical tourism, intensive trade exchange and climate change. The consequences of increased resistance such as medical, microbiological, epidemiological, psychological and economic are also discussed. Finally, several documents of WHO and European Union underlying “One health” approach in the combat of resistance as well as international projects addressing problem of AMR are described. The importance of broad education campaigns targeting medical professionals, health care decision makers and general public in combat of AMR such as European Antibiotic Awareness Day (EU) and International Antibiotics Awareness Week (WHO) are also discussed.
1. Introduction 2. The epidemiological situation of resistance in Poland in comparison with EU countries 3. Causes of the rise and dissemination of antibiotic resistance. 4. Consequences of increasing AMR. 5. What actions have been taken in the fight against antibiotic resistance and what are their results. 6. Summary

ROLA DWUSKŁADNIKOWYCH SZLAKÓW TRANSDUKCJI SYGNAŁU W OPORNOŚCI CHOROBOTWÓRCZYCH BAKTERII GRAM-UJEMNYCH NA ZWIĄZKI ANTYBAKTERYJNE

ROLE OF TWO-COMPONENT SIGNAL TRANSDUCTION SYSTEMS IN ANTIMICROBIAL RESISTANCE OF GRAM-NEGATIVE PATHOGENS
A. Raczkowska, K. Jaworska, Ł. Wyrożemski, K. Brzostek

PDF

Streszczenie: Dwuskładnikowe szlaki transdukcji sygnału złożone z sensorowej kinazy histydynowej i regulatora odpowiedzi umożliwiają bakteriom adaptacyjną odpowiedź na zmieniające się warunki środowiskowe poprzez regulację ekspresji genów warunkujących przebieg wielu procesów fizjologicznych, wirulencję bakterii czy oporność na antybiotyki (związki przeciwbakteryjne). Oporność bakterii patogennych na antybiotyki jest jednym z najważniejszych problemów zdrowia publicznego na całym świecie. W pracy opisano mechanizm transdukcji sygnału oparty na fosfotransferze, charakterystyczny dla systemów dwuskładnikowych oraz indukowane przez te systemy mechanizmy oporności na antybiotyki. Scharakteryzowano kilka dwuskładnikowych szlaków regulatorowych (system PhoP-PhoQ, PmrA-PmrB, ParR-ParS, CzcR-CzcS, CopR-CopS, PprB-PprA, CbrB-CbrA, BlrA-BlrB, OmpR-EnvZ), które funkcjonują u Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter baumannii, Aeromonas, Salmonella oraz Yersinia spp. Omówiono ich rolę w modyfikacji powierzchni komórki bakteryjnej, ograniczeniu napływu lub zwiększeniu wyrzutu leku z komórki, regulacji produkcji enzymów degradujących antybiotyki czy też w tworzeniu biofilmu.
1. Wstęp. 2. Mechanizm funkcjonowania bakteryjnych dwuskładnikowych systemów regulacyjnych. 2.1. Sensorowe kinazy histydynowe. 2.2. Regulatory odpowiedzi. 2.3. Transdukcja sygnału w dwuskładnikowych systemach regulacyjnych. 3. Mechanizmy oporności na antybiotyki kontrolowane przez dwuskładnikowe systemy regulacyjne. 3.1. Modyfikacja powierzchni komórek. 3.2. Regulacja napływu i wypływu leków. 3.3. Regulacja produkcji enzymów modyfikujących/inaktywujących antybiotyki. 3.4. Inne, alternatywne formy oporności. 4. Charakterystyka niektórych dwuskładnikowych systemów regulacyjnych uczestniczących w oporności na związki przeciwbakteryjne w wybranych bakteriach Gram-ujemnych. 4.1. Systemy PhoP-PhoQ i PmrA-PmrB. 4.2. System ParR-ParS. 4.3. Systemy CzcR-CzcS
i CopR-CopS. 4.4. System PprB-PprA. 4.5. System CbrB-CbrA. 4.6. System BlrA-BlrB. 4. 7. System OmpR-EnvZ. 5. Podsumowanie

Abstract: Two-component signal transduction systems composed of histidine sensor kinase and response regulator are involved in adaptive response of pathogenic bacteria to environmental signals by regulating gene expression involved in many physiological processes, bacterial virulence, and antibiotic resistance (antibacterial compounds). Antibiotic resistance of pathogenic bacteria is one of the most important public health problems worldwide. The paper describes a signal transduction mechanism based on phosphotransfer, functioning in two-component systems and the mechanisms of antibiotic resistance governed by these systems. Several signal transduction pathways associated with resistance to antibacterial compounds and functioning in Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter baumannii, Aeromonas, Salmonella and Yersinia spp. have been characterized (PhoP-PhoQ, PmrA-PmrB, ParR-ParS, CzcR-CzcS, CopR-CopS, PprBPprA, CbrB-CbrA, BlrA-BlrB and OmpR-EnvZ systems). Their role in modifying the bacterial cell surface, limiting the inflow or increasing the drug efflux from the cell, producing antibiotic-degrading enzymes or the biofilm formation is presented.
1. Introduction. 2. Mechanism of action of two-component regulatory systems. 2.1. Histidine sensor kinases. 2.2. Response regulators. 2.3. Signal transduction in two-component systems. 3. Mechanisms of antibiotic resistance controlled by two-component signal transduction systems. 3.1. Cell surface modification. 3.2. Regulation of drug inflow and outflow. 3.3. Regulation of the level of enzymes modifying/inactivating antibiotics. 3.4. Other alternative forms of resistance. 4. Characteristics of two-component signal transduction systems modulating resistance to antibacterial compounds in selected Gram-negative bacteria. 4.1. PhoP-PhoQ and PmrA-PmrB systems.
4.2. ParR-ParS system. 4.3. CzcR-CzcS and CopR-CopS systems. 4.4. PprB-PprA system. 4.5. CbrB-CbrA system. 4.6. BlrA-BlrB system. 4.7. OmpR-EnvZ system. 5. Summary

MONITOROWANIE ZUŻYCIA ANTYBIOTYKÓW – CEL, METODOLOGIA, ZASTOSOWANIE

MONITORING OF ANTIMICROBIAL CONSUMPTION – AIM, METHODOLOGY AND USE
A. Olczak-Pieńkowska, W. Hryniewicz

PDF

Streszczenie: Monitorowanie zużycia antybiotyków jest jednym z podstawowych narzędzi strategii walki z antybiotykoopornością, stanowi nieodłączny element programów polityki antybiotykowej i pomaga oceniać racjonalność terapii. Służy opisywaniu struktury i dynamiki stosowania środków przeciwbakteryjnych. Stosowana w programach monitorowania metodologia dawek dobowych definiowanych (DDD) i klasyfikacja ATC (anatomiczno-terapeutyczno-chemiczna) warunkują wiarygodność analizowanych danych i umożliwiają porównania między oddziałami, ośrodkami i regionami.
1. Wprowadzenie. 2. Co to jest monitorowanie i czemu służy? 3. Metodologia monitorowania stosowania antybiotyków. 4. Klasyfikacja ATC. 5. Dawka dobowa definiowana (DDD). 6. Wskaźniki stosowane do przedstawiania zużycia antybiotyków. 7. Podsumowanie

Abstract: Monitoring of antibiotic consumption is one of the basic tools of the strategies to combat antibiotic resistance, is an integral part of the antibiotic stewardships and helps to ensure the rational antibiotic therapy. It is used to describe the structure and dynamics of antibacterials usage. The defined daily dose (DDD) methodology and ATC (anatomical, therapeutic and chemical) classification used in the monitoring programs determine the reliability of the analyzed data and enable the comparison of the antibiotic consumption between departments, centers and regions.
1. Introduction. 2. What is the monitoring and what it is used for? 3. Antimicrobial consumption methodology. 4. ATC methodology. 5. Defined daily dose (DDD). 6. Antimicrobial consumption measures. 7. Summary

ANALIZA WYBRANYCH CECH GENETYCZNYCH, FENOTYPÓW I ZAGROŻENIA EPIDEMIOLOGICZNEGO BAKTERIAMI Z RODZAJU ENTEROCOCCUS OPORNYMI NA WANKOMYCYNĘ

ANALYSIS OF SELECTED GENETIC TRAITS, PHENOTYPES, AND EPIDEMIOLOGICAL THREAT OF ENTEROCOCCUS BACTERIA RESISTANT TO VANCOMYCIN
Wojciech Rogóż, Daniel Sypniewski, Ilona Bednarek

DOWNLOAD PDF FILE

Streszczenie: Enterokoki to bakterie Gram-dodatnie, należące do względnie beztlenowych ziarniaków. Gatunki należące do rodzaju Enterococcus na ogół mają niewielki potencjał infekcyjny, jednak mogą wywoływać groźne zakażenia szpitalne. Do grupy podwyższonego ryzyka zalicza się pacjentów z chorobami rozrostowymi, z przewlekłymi chorobami wątroby oraz po przeszczepach. Od lat osiemdziesiątych XX w. obserwuje się pojawiające się coraz częściej zakażenia enterokokami opornymi na liczne antybiotyki. Istnieją dwie, niezależne od siebie drogi rozwoju oporności na wankomycynę, związane z powszechnym leczeniem MRSA przy pomocy wankomycyny oraz jej zastosowaniem pozamedycznym. Wśród opornych na wankomycynę szczepów enterokoków można wyróżnić 9 fenotypów: VanA, VanB, VanC, VanD, VanE, VanG, VanL, VanM, VanN. Wszystkie te fenotypy różnią się między sobą w większym lub mniejszym stopniu na poziomie molekularnym. Obecnie lekami stosowanymi w leczeniu infekcji wywołanych enterokokami są m. in. linezolid, chinuprystyna/dalfoprystyna, daptomycyna, tigecyklina i chloramfenikol. Posiadane obecnie dane, zarówno z terenu Europy, jak i całego świata wskazują na stały wzrost ilości pojawiających się izolatów VRE, jak również opornych na antybiotyki inne niż wankomycyna.

1. Wprowadzenie. 2. Zakażenia enterokokami. 3. Leczenie zakażeń enterokokami i antybiotykooporność. 4. Rozwój zjawiska oporności na wankomycynę. 5. Leki stosowane w zwalczaniu zakażeń szczepami opornymi na wankomycynę. 6. Drogi powstawania oporności na wankomycynę. 7. Fenotypy szczepów opornych na wankomycynę. 8. Charakterystyka molekularna fenotypów szczepów opornych na wankomycynę. 9. Sytuacja epidemiologiczna na świecie. 10. Sytuacja epidemiologiczna w Polsce. 11 Sytuacja epidemiologiczna w Europie. 12. Podsumowanie

Abstract: Enterococci are Gram-positive bacteria that belong to facultative anaerobic cocci. Species belonging to the genus Enterococcus generally display little infectious potential, however, they can cause serious nosocomial infections. The groups of high risk include patients with proliferative diseases, chronic liver diseases, and graft recipients. Since 1980s more and more frequently infections with enterococci resistant to numerous antibiotics are being observed. There are two independent ways of development resistance to vancomycin, connected with common usa of vancomycin for MRSA treatment and non-medical use of this antibiotic. Nine phenotypes of vancomycin-resistant enterococcal strains can be distinguished: VanA, VanB, VanC, VanD, VanE, VanG, VanL, VanM, VanN. These phenotypes differ to a different extent at the molecular level. Current treatments of enterococcal infections usually include drugs such as linezolid, quinupristin/dalfopristin, daptomycin, tigecycline, and chloramphenicol. Data available from Europe and other parts of the world indicate a constant increase in the number of emerging VRE isolates, as well as strains resistant to antibiotics other than vancomycin.

1. Introduction. 2. Infections with enterococci. 3. Treatment of enterococcal infections and antimicrobial resistance. 4. Development of VRE phenomenon. 5. Drugs used to control infections with VRE strains. 6. Routes of VRE spread. 7. VRE phenotypes. 8. Molecular characteristics of VRE phenotypes. 9. Epidemiological situation in the world. 10. Epidemiological situation in Poland. 11. Epidemiological situation in Europe. 12. Summary

DRUG RESISTANCE IN THE GENUS ENTEROCOCCUS – CURRENT PROBLEM IN HUMANS AND ANIMALS

Lekooporność rodzaju Enterococcus – aktualny problem wśród ludzi i zwierząt
Katarzyna Talaga-Ćwiertnia, Małgorzata Bulanda

DOWNLOAD PDF FILE

Abstract: Drug-resistant bacteria from the genus Enterococcus are currently among the most important pathogens behind healthcare-associated infections. The drug resistance of these bacteria has been on the increase since the 1980s, leeding to their multi-drug resistance. Selective pressure, present mainly in the hospital environment, contributed to this phenomenon. However, also outside the hospital environment selective pressure came into play, namely the use of antibiotics as promoters of growth in animal husbandry and in food production. Household pets form a reservoir of drug-resistant enterococcal strains, too. The exchange of resistance genes between enterococcal strains from different niches poses a threat to public health.

1. Introduction. 2. Hospital environment. 3. Farm animals. 4. Food. 5. Household pets. 6. Summary

Streszczenie: Lekooporne bakterie z rodzaju Enterococcus zaliczane są obecnie do jednych z najważniejszych patogenów odpowiedzialnych za zakażenia związane z opieką zdrowotną. Lekooporność tych bakterii narastała począwszy od lat 80. XX wieku, aby doprowadzić obecnie do ich wielolekooporności. Do tego stanu przyczyniła się presja selekcyjna występująca przede wszystkim w środowisku szpitalnym. Zaś w środowisku pozaszpitalnym presję selekcyjną stanowiło stosowanie antybiotyków jako promotorów wzrostu przy hodowli zwierząt, a także w produkcji żywności. Rezerwuarem lekoopornych szczepów enterokoków są również zwierzęta towarzyszące człowiekowi. Wymiana genów oporności pomiędzy szczepami enterokoków z różnych nisz stwarza zagrożenie dla zdrowia publicznego.

1. Wprowadzenie. 2. Środowisko szpitalne. 3. Zwierzęta hodowlane. 4. Żywność. 5. Zwierzęta towarzyszące człowiekowi. 6. Podsumowanie